แผลเป็นชนิดผิดปกติ

Abnormal Wound Healing

แผลเป็นขยายกว้าง (spreading scar)

แทนที่จะเป็นแผลเป็นเส้นเดียวบางๆ จะเห็นเป็นแผลเป็นกว้างไม่นูน สีอาจจะจางหรือเข้มก็ได้  สาเหตุอาจเป็นเพราะ 1) ไม่ได้เย็บแผล แผลก็เลยหายทั้งที่ขอบแผลห่างๆกันอย่างนั้น หรือ 2) เย็บแผล แต่วิธีการเย็บและดูแลแผลไม่ดีพอที่จะทนต่อแรงดึงของผิวหนังบริเวณนั้น เช่น ตัดไหมเร็วไป  ใช้ไหมที่ละลายเร็วไป หรือเย็บชั้นในใต้ผิวหนังไม่ดีพอ ทำให้ขอบแผลค่อยๆแยกกันออกช้าๆ กว่าจะเห็นเป็นเดือน

การรักษาก็แค่ตัดแผลเป็นนั้นออกแล้วเย็บใหม่ด้วยวิธีการที่ถูกต้อง

แผลเป็นนูนหนา (hypertrophic scar)

จะมองเห็นเป็นแผลเป็นที่นูนหนากว่าผิวหนังปกติรอบๆ สีอาจเข้มหรือจางก็ได้  สาเหตุเป็นเพราะวิธีการเย็บและดูแลแผลไม่ดีพอที่จะทนต่อแรงดึงของผิวหนังบริเวณนั้น  ทำให้ขอบแผลค่อยๆแยกกันออกช้าๆ ร่างกายก็สร้างแผลเป็นเข้าไปเสริมจนเพื่อสู้กับแรงดึง  กว่าจะเห็นเป็นเดือนหลังแผลหาย

การรักษาก็แค่ตัดแผลเป็นนั้นออกแล้วเย็บใหม่ด้วยวิธีการที่ถูกต้อง

แผลเป็นคีรอยด์ (keloid)

แผลเป็นชนิดนี้ แยกได้ยากจาก "แผลเป็นนูนหนา"  แม้แต่แพทย์หลายคนทั้งแพทย์ทั่วไป ศัลยแพทย์เอง ก็วินิจฉัยผิดกันมาก  แผลเป็นแบบนี้ไม่ทราบสาเหตุ ไม่ได้เป็นความผิดพลาดในเทคนิคการรักษาปิดแผล มันเกิดขึ้นเอง มากเป็นพิเศษในบางเชื้อชาติ เช่น นิโกร คนไทยเองก็มีโอกาสเกิดมากกว่าพวกฝรั่งผิวขาว  เกิดมากเป็นพิเศษที่บางตำแหน่งของร่างกาย เช่น หน้าอก (เกิดได้แม้แต่แค่เป็นแผลแมลงกัด)  ต้นแขนด้านนอก (ตรงที่ฉีดยา)  ติ่งหู (พบเห็นบ่อยหลังเจาะหู)

ลักษณะสำคัญของแผลพวกนี้คือ มันจะโตไม่หยุด โตออกนอกขอบเขตที่เป็นแผลจริงๆ ส่วนแผลเป็นนูนหนาจะโตอยู่ระยะหนึ่งแล้วหยุด (3-6 เดือน) และจำกัดอยู่ในขอบเขตของแผลสดตอนแรก

การรักษาก็ต่างไป คือ รักษายากมาก ผ่าตัดออก ก็กลับเป็นซ้ำมากกว่าครึ่ง โดยทั่วไปแพทย์จะไม่แนะนำ  ปัจจุบัน แนะนำให้ใช้ยาสเตียรอยด์ฉีดที่แผลเป็นเป็นระยะๆ จนกว่าจะยุบ  กลับเป็นอีกก็ฉีดอีก ทั่วโลกก็รักษาเหมือนกัน ยังไม่มีใครพบวิธีที่ดีกว่านี้  อาจจะใช้ร่วมกับการตัดออก แต่ต้องฉีดยาตาม (ไม่งั้นก็กลับเป็นซ้ำและอาจจะใหญ่กว่าเดิม)  มีหมอบางคนให้ฉายรังสี ได้ผลบ้างแต่ไม่ใช่ 70-90% คือต่ำกว่านั้น และอาจมีผลเสียร้ายแรงตามมาจากการฉายแสง

กลับไปด้านบนสุด